عشق و عرفان

   به نام خداوند جان و خرد

اندیشه هایی که امروز در سرمان است فردای ما را به وجود می آورد.

خداوند عقل را به انسان هدیه کرد و به این سبب انسان را خلیفه خود بر روی زمین قرار داد .

در تمام ادیان بر قدرت ذهن و نیروی فکر تأکید شده است .

برای مثال تأکید شده در هنگام نماز خواندن باید دقت کنیم واز افکار متفرقه بپرهیزیم وبه یک چیز تمرکز کنیم.

واین قدرتی است در ذهن برای ارتباط برقرار کرن با عالم دیگر واین همان نیرویی است که خداوند به انسان داده تا بتوانیم به عنوان نمایندهء خدا بر این جهان مسلط شده واز نیروی الهی که در وجود ماست بهترین وبیشترین استفاده را در راه درست بنماییم.

ولی در طول سالیان متمادی این قدرت ذهن به دست فراموشی سپرده شد و امروزه  ودر این جوامع متأسفانه همه چیز به غیر از خدا وانسان ارزش پیدا کرده است.

برای مثال چند وقت پیش یکی از دوستانم به علت داشتن مشکلات خانوادگی خودکشی کرد وچه راحت به همه چیز پشت پا زد واینهمه نیرو و قدرت الهی که خداوند به انسان داده را پشت پا زده  وبا یک مشکل بسیار ناچیز تسلیم شد.

دیشب وقتی قدم میزدم احساس افتخارمیکردم و بسیار خوشحال بودم  و واقعاً لذت میبردم وبا هربار نفس کشیدن خدا را شکر میکردم که این زندگی را به من عطا کرده و برای دوستی که همراهم بود از عشق، نیرویی الهی بین انسان وخدا که هیچ کس تا حالا به راز این عشق واین نیرو پی نبرده است ، صحبت میکردیم و من میگفتم که خداوند چقدر انسانها را دوست داشته  وتمام هستی را در اختیار ما قرار داده وجهان هستی وتمام نیروهای آن را مسخر انسان نموده وقدرت تفکر را به ما داده تا بتوانیم  به موجودیت او با تفکر وتمرکز در کائنات پی ببریم و خودمان همه چیز را تحت اختیار خود قرار دهیم و این فقط با نیروی اندیشه امکان دارد.

   واین مقدمه ای است  از نیرویی که در درون ماست  وبر همهء نیروهای دیگر حکمفرمایی میکند واین نیروها را هدایت میکند .

من همراه با یکی از دوستانم  که استاد من در این راه بوده  واز طریق او من با این برنامه ها آشنا شدم و راهنمای من در زندگی است سعی میکنیم در هر ماه مقاله ویا متنی در مورد بیدار کردن این نیروها و هدایت آنها برای با لذت زتدگی کردن ، هم حالات معنوی که به انسان دست میدهد وبه آرامش میرسد و به قدرتهای معنوی دست پیدا میکند وهم از لحاظ دنیوی به ثروت رسیدن ویا به عشق دلخواه رسیدن و به مشکلات فائق شدن ودر خانواده به آرامش رسیدن ارائه بدهیم.

زیر بیدی بودیم

برگی از بالای سرم چیدم،گفتم:

چشم را باز کنید،آیتی بهتر از این می خواهید؟

میشنیدم که به هم میگفتند:

سحر میداند ، سحر

سر هر کوهی رسولی دیدند ابر انکار به دوش آوردند

باد را نازل کردیم

تا کلاهشان از سرشان بردارد

خانه هایشان پر داودی بود

چشمشان را بستیم

دستشان را نرساندیم به سر شاخه هوش

جیبشان را پر عادت کردیم

خوابشان را به صدای سفر آینه ها آشفتیم.

                                           زنده یاد سهراب سپهری