به نام خداوند عشق
سلام به دوستان عزیز
در این پست مطلبی میخواهم بگذارم در مورد خودشناسی و راه و روش زندگی در مسیر انسان کامل و این مطلب از سخنان و اندرزهای حضرت علی (ع) می باشد
این مطلب در عین حالی که به درون نگری و مبارزه با امیال و صفات منفی انسان اشاره میکند به حالت برون نگری و طرز رفتار و زندگی و برخورد با دیگران ، برای رسیدن به کمال نیز توجه خاصی دارد و این یک درس و برنامه ای بزرگ برای زندگی در جامعه امروزی که متناسب با سیر و سلوک و مبارزه با نفس شهوانی به نوع برخورد و رفتار در جامعه می پردازد.
و ما اگر بتوانیم این نکات را در ذهنمان قرار دهیم و در هر لحظه به این نکات توجه کنیم ، قدم بسیار بزرگی در شناخت خود (خودشناسی) خواهیم برداشت.
من نمیدانم در مورد این انسان بزرگ چه چیزی بگویم و بنویسم که در 1400 سال پیش چقدر زیبا و کامل ، این راه و روش را بیان کرده . من خودم سعی میکنم که به جای تعصب داشتن در دین ، بیشتر در مورد مسائلی که در ادیان های مختلف و اسلام و بزرگان بیان میشود تحقیق کنم و بعد تصمیم گیری کنم.
ولی الان نمیدانم در مورد این انسان بزرگ بدون تعصب و پیش داوری چه چیزی بنویسم که حرف دلم را گفته باشم و فقط این جمله را میتوانم در وصف این انسان بزرگ بیان کنم که نوشته ای از
استاد بزرگ " شهید آزادگی دکتر شریعتی " در کتاب هبوط در کویر میباشد:
ای که تو را نمی دانم چه بنامم ، همهء کلمات با آنچه میان من و توست بیگانه اند ، کلمات خدمتگذاران پست دیگرانند و من هیچ کلمه ای را برای گفتگوی با تو شایسته تر از " سکوت " نیافته ام !