به نام خداوند عشق
سلام به دوستان عزیز
در این پست مطلبی میخواهم بگذارم در مورد خودشناسی و راه و روش زندگی در مسیر انسان کامل و این مطلب از سخنان و اندرزهای حضرت علی (ع) می باشد
این مطلب در عین حالی که به درون نگری و مبارزه با امیال و صفات منفی انسان اشاره میکند به حالت برون نگری و طرز رفتار و زندگی و برخورد با دیگران ، برای رسیدن به کمال نیز توجه خاصی دارد و این یک درس و برنامه ای بزرگ برای زندگی در جامعه امروزی که متناسب با سیر و سلوک و مبارزه با نفس شهوانی به نوع برخورد و رفتار در جامعه می پردازد.
و ما اگر بتوانیم این نکات را در ذهنمان قرار دهیم و در هر لحظه به این نکات توجه کنیم ، قدم بسیار بزرگی در شناخت خود (خودشناسی) خواهیم برداشت.
من نمیدانم در مورد این انسان بزرگ چه چیزی بگویم و بنویسم که در 1400 سال پیش چقدر زیبا و کامل ، این راه و روش را بیان کرده . من خودم سعی میکنم که به جای تعصب داشتن در دین ، بیشتر در مورد مسائلی که در ادیان های مختلف و اسلام و بزرگان بیان میشود تحقیق کنم و بعد تصمیم گیری کنم.
ولی الان نمیدانم در مورد این انسان بزرگ بدون تعصب و پیش داوری چه چیزی بنویسم که حرف دلم را گفته باشم و فقط این جمله را میتوانم در وصف این انسان بزرگ بیان کنم که نوشته ای از
استاد بزرگ " شهید آزادگی دکتر شریعتی " در کتاب هبوط در کویر میباشد:
ای که تو را نمی دانم چه بنامم ، همهء کلمات با آنچه میان من و توست بیگانه اند ، کلمات خدمتگذاران پست دیگرانند و من هیچ کلمه ای را برای گفتگوی با تو شایسته تر از " سکوت " نیافته ام !
سلام برعشق
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همینجاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
گر صورت بی صورت معشوق ببینید
هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
ده بار از آن راه به آن خانه برفتید
یک بار از این خانه بر این بام برآیید
آن خانه لطیفست نشانهاش بگفتید
از خواجه آن خانه نشانی بنمایید
یک دستهء گل کو اگر آن باغ بدیدیت
یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید
حضرت مولانا